Σήμερα θα ξεκινήσουμε για μια εκτεταμένη περιήγηση στα θαύματα της Καππαδοκίας. Σε αυτόν τον παράξενο τόπο, υπάρχουν κορυφές λόφων με ολόγυρα φυσικά φρούρια από βράχους, ή φαρδιές εκτάσεις από κώνους, σφικτά και πυκνά τοποθετημένες. Πρώτος σταθμός το χωριό Uçhisar με την Κοιλάδα των Περιστεριών. Εδώ εντυπωσιάζει η μορφή των ηφαιστειογενών βράχων, που έχουν λαξευθεί και έχουν διαμορφωθεί σε σπίτια και περιστερώνες. Σε όλες τις εποχές η βραχώδης Καππαδοκία προσέφερε την ασυλία στους κατοίκους της από τις διώξεις, λεηλασίες και σφαγές των συχνών εχθρικών επιδρομών. Κατοικίες, σκήτες, μοναστικά κέντρα, σκαλιστές στα βράχια εκκλησίες με σημαντικές αγιογραφίες, πολιτείες ολόκληρες σκαμμένες στο υπέδαφος της σώζονται μέχρι και σήμερα. Ακολουθεί η κοιλάδα του Göreme (Κόραμα) με τους ηφαιστειογενείς κώνους και τους λαξευτούς ναούς, που λαξεύτηκαν για να στεγάσουν τους ερημίτες και τους ασκητές από την Πρωτοχριστιανική περίοδο. Το Göreme είναι ένα ολόκληρο ανοικτό μουσείο με μια πλειάδα εκκλησιών και όλο το συγκλονιστικό αυτό σύνολο έχει χαρακτηριστεί σαν μνηεμείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Υπάρχουν διάσπαρτες υπόσκαφες εκκλησίες από τον 7ο μέχρι και τον 13ο αιώνα, όπως η εκκλησία των Σανδάλων, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Βασίλειος, η εκκλησία του Φιδιού, και η εκκλησία της Μηλιάς. Ξεχωρίζουν η Σκοτεινή Εκκλησία και η Εκκλησία των Κρίκων με εκπληκτικές αγιογραφίες, που διατηρήθηκαν καλά λόγω της έλλειψης ηλιακού φωτός. Στη συνέχεια και μέσα από τοπία παραμυθένια φτάνουμε στο Paşabağ, όπου θα συναντήσουμε λαξευμένες στον βράχο εκκλησίες, και τις περίφημες “νεραϊδένιες καπνοδόχους” που χαρακτηρίζουν τα τοπία της Καππαδοκίας. Θα συνεχίσουμε με την κοιλάδα Dervent, με τους ιδιότυπους σχηματισμούς της. Κατόπιν επισκεπτόμαστε το Προκόπι και την Σινασσό, άλλοτε ακμάζουσες ελληνικές κωμοπόλεις, για να δούμε ναούς όπως αυτός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και παλιά ελληνικά αρχοντικά. Κατά το 19ο αι., η Σινασσός είχε ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την Ελληνική παιδεία, καθώς λειτουργούσαν Νηπιαγωγείο, Παρθεναγωγείο και Αρρεναγωγείο, με δασκάλες και δασκάλους επί το πλείστον από την Αθήνα. Στη Σινασό μιλούσαν άπταιστα την ελληνική γλώσσα όπως ακριβώς και στην Ελλάδα, μάθαιναν τη Γαλλική την Τουρκική σαν ξένες γλώσσες, η δε εκπαίδευση ήταν δωρεάν και υποχρεωτική για όλους. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας. Δείπνο και διανυκτέρευση.