O Eλληνισμός της Mαύρης Θάλασσας και η Aυτοκρατορία των Kομνηνών. Kαταπράσινα τοπία, σκιερά δάση, ιστορικές πόλεις, θρύλοι, παραδόσεις και μνήμες σε ένα ταξίδι πλούσιο και περιεκτικό. Πολλοί έγραψαν για τον Πόντο, για την αλησμόνητη ομορφιά του. Πολλοί μιλούν για τον Πόντο με δάκρυα στα μάτια και αβάσταχτο πόνο στην καρδιά.
Πόσα γνωρίζουμε όμως γι΄ αυτό το κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας, που επιμένει να μένει εκτός των σχολικών βιβλίων; Τι απέγινε ο Ποντιακός Ελληνισμός που η ιστορία του άρχισε πριν 3000 χρόνια με τις πρώτες ελληνικές αποικίες;
Καιρός να τιμήσουμε το κομμάτι αυτό της Ελληνικής Ιστορίας με το δικό μας τρόπο! Ένα ταξίδι στον Πόντο δεν είναι μόνο μία ιστορική αναδρομή σε ένα τόπο με έντονο Ελληνικό παρελθόν, αλλά και ένα προσκύνημα σε μία χαμένη – αλλά ποτέ ξεχασμένη – πατρίδα.
Άλλωστε, “ η Ρωμανία κι' αν 'πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο...”
Η θάλασσα προς Βορρά και οι ορεινοί όγκοι των Ποντικών Άλπεων προς Νότο, που αποτελούν συνέχεια της οροσειράς του Καυκάσου και διασχίζουν κατά μήκος τον Πόντο, ορίζουν τη φυσιογνωμία του και σε μεγάλο βαθμό έχουν καθορίσει την ιστορία του.
Την περιοχή διασχίζουν πολυάριθμοι ποταμοί, δημιουργώντας εύφορες καλλιεργήσιμες κοιλάδες. Το κλίμα στα παράλια είναι θερμό και υγρό, ενώ στην ενδοχώρα ηπειρωτικό, με ψυχρό χειμώνα και ξηρό καλοκαίρι. Κωνοφόρα, οπωροφόρα και άλλα δέντρα, καθώς και σπάνια είδη φυτών, όπως η περίφημη ποντική αζαλέα, συνθέτουν την πλούσια χλωρίδα του Πόντου.
Δικαιολογημένα ο Στράβων, ο γεωγράφος της Αρχαιότητας, χαρακτηρίζει την περιοχή, χώρα θαυμάσια στην παραγωγή καρπών.
Το εμπόριο καρπών υπήρξε η κύρια πηγή πλούτου για τους κατοίκους του Πόντου, ενώ το πλούσιο σε μεταλλοφόρα κοιτάσματα υπέδαφος αποτέλεσε στέρεη βάση για την οικονομική άνθηση πολλών περιοχών μέχρι τα Νεότερα χρόνια.
Η διαμόρφωση του εδάφους και προπάντων η πρόσβαση στη θάλασσα ευνόησαν την ύπαρξη εμπορικών δρόμων, οι οποίοι αποτέλεσαν προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη του Πόντου.
Αν και η ιστορία του Πόντου χάνεται στα βάθη των αιώνων με την Αργοναυτική Εκστρατεία και τις πρώτες εγκαταστάσεις των Ελλήνων στα μέρη αυτά ευθύς αμέσως μετά τον Τρωϊκό πόλεμο, η ιστορία του διαφαίνεται από τις αρχές του 8ου π.Χ. αιώνα με την ίδρυση της Σινώπης από Μιλήσιους αποίκους και αργότερα των άλλων πόλεων: Τραπεζούντας, Κερασούντας, Αμισού, Κοτυώρων, Οινόης και Τριπόλεως.
Σε όλη τη μακρόχρονη διάρκεια της ζωής του, ένα διάστημα 3.000 χρόνων, ο Πόντος υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα τμήματα του Ελληνικού έθνους, στο οποίο ο πληθυσμός, τόσο στα χρόνια της Αρχαιότητας, όσο και της Ρωμαιοκρατίας και του Βυζαντίου και αυτής ακόμα της Τουρκοκρατίας, δεν έπαψε να διατηρεί αλώβητη την εθνική του συνείδηση.
Από την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Ελληνισμός του Πόντου γνώρισε πρωτοφανείς διώξεις, με αποτέλεσμα, τον αφανισμό δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και τον πλήρη αφελληνισμό της περιοχής.
Περισσοτερα